Flog to specjalny rodzaj dziennika internetowe (blogu) nazywany też fałszywym blogiem. Są to blogi mające na celu ukryte reklamowanie usług lub produktów pewnej firmy. Flogerzy udają zwykłych użytkowników internetu. Tymczasem są to specjalnie wynajęte osoby, które są opłacane przez firmę której produkty będą reklamować. Flogerzy mają też zazwyczaj ustalony plan bloga, który realizują. Flogerzy zawsze muszą pozostawać wierny jednej zasadzie – o zlecającej im stworzenie bloga firmie wypowiadają się tylko w pozytywnych słowach. Flogerzy nawiązują też bezpośredni kontakt z potencjalnymi klientami firmy i dzięki temu mogą wpływać na ich zachowania (pod wpływem wpisów w blogu klienci zakupią produkty lub też skorzystają z usług oferowanych przez firmę). Jednej z najsłynniejszych flogów był związany z amerykańską siecią handlową Wal Mart. Firma udostępnia bezpłatnie możliwość korzystania z parkingów przy jej sklepach również w nocy. Opisała to dokładnie para Amerykanów ( o imionach Laura i Jim), która w 2006 roku odbyła wycieczkę z Las Vegas do Georgii. Podróż trwała dwa tygodnie, a każdy dzień i punkt, w którym turyści się zatrzymali, został dokładnie opisany, sfotografowany i umieszczony na ich blogu. W ramach długu wdzięczności za obniżenie kosztów podróży (podróżnicy korzystali codziennie z parkingów przed sklepami Wal Mart) podróż została nazwana Wal-Marting across America. Na blogu znajdowały się tez pochwały o pracy tej sieci sklepów o raz o jej pracownikach. Jak się później okazało, obydwaj podróżnicy byli wynajętymi twórcami bloga.
Spam blog (rzadko splog) to rodzaj dzienników internetowych (blogów), tworzonych przez robota internetowego. Służy on do spamowania wyników wyszukiwarek internetowych, czyli nieprawdziwego pozycjonowania stron. Zawartość splogów jest najczęściej pozbawionym sensu zlepkiem przypadkowych słów i zdań, które są przeplecione linkami. Teksty są mechanicznie kopiowane z innych ogólnie dostępnych stron internetowych i blogów prawdziwych uzytkowników. Termin spam blog został użyty po raz pierwszy w sierpniu 2005 roku/ Zjawiskiem pokrewnym, ale nie tożsamym ze splogiem, jest praktyka wpisywania na forach albo w komentarzach blogów automatycznych wiadomości wraz z linkami. Zabezpieczeniem przed takimi botami jest blokowanie umieszczania linków w komentarzach albo uniemożliwienie pisania na forach gościom. Dodatkowym środkiem zabezpieczenia są umieszczane na stronach okienka z prośbą o przepisanie ciągu znaków utrudniające dodanie komentarza przez program komputerowy. Nazywa się to CAPTCHA. Po przeprowadzonych przez ekspertów badaniach, okazało się, że splogi mogą stanowić ponad pięćdziesiąt procent aktywnych blogów. Może na nich pojawiać się niecały milion wpisów dziennie. . Splogi są lustrzanym odbiciem prawdziwych blogów. W sprytny sposób przekierowują ruch w internecie i generują przychody z każdego kliknięcia. Splogi są tworzone w ściśle określony, celu – mają za zadanie przynieść jak najwięcej dochodu swoim twórcom ze strony reklamodawców.
Podstawową rzeczą przy projektowaniu strony internetowej jest posiadanie planu. Osoba, która ją tworzy, musi mieć dokładny opis projektu (strony tworzonej dla siebie lub też na zlecenie klienta). Webmaster musi wiedzieć, jakie elementy strona ma zawierać i czego mają one dotyczyć. Druga ważna sprawa to zebranie potrzebnych materiałów. Do stworzenia strony potrzebne będą w zależności od jej specyfiki: teksty, zdjęcia, filmy wideo, klipy dźwiękowe, grafiki i inne multimedia. Materiały powinny być posegregowane i mieć przygotowane miejsce, w którym zostaną umieszczone. kolejna bardzo ważna rzecz to właściwe rozmieszczenie elementów nawigacji. Muszą być one czytelnie, dobrze rozmieszczone i muszą pozwalać na łatwy i szybki dostęp do umieszczonych na stronie materiałów. Wiadomo, że najlepiej sprawdzają się standardowe schematy. Użytkownicy internetu są do nich przyzwyczajeni i bez problemu, a wręcz intuicyjnie będą mogli je obsługiwać przy korzystaniu ze strony. Niestandardowy system nawigacji może u niektórych użytkowników wzbudzić niechęć i w efekcie nie będą oni więcej ze strony korzystać.
Przykładem mogą być strony portali internetowych lub serwisów społecznościowych. Czasami zdarza się tak, że wprowadzenie przez portal nowej szaty graficznej powoduje zdenerwowanie wśród dotychczasowych użytkowników i odejście części osób do innych portali. Często dzieje się tak, że portal wraca do swojego poprzedniego wyglądu, aby utrzymać swoich użytkowników.
Webmaster ( mistrz sieci) to osoba ( coraz częściej to zespół osób), których zadaniem jest projektowanie, kodowanie, szata graficzna i aktualizacja witryny internetowej. Witryny są wykonywane na zamówienie osób prywatnych, firm, korporacji bądź też instytucji państwowych. Usługa może mieć charakter jednorazowy bądź ciągły. W przypadku usługi jednorazowej webmaster wykonuje zamówioną stronę i z chwilą zaakceptowania zlecenia przez zleceniodawcę, jego praca się kończy. W przypadku usługi ciągłej webmaster będzie rozbudowywał stronę zgodnie z zaleceniami zleceniodawcy (np. firma zleceniodawcy będzie umieszczać na swojej stronie nowe produkty, nowe reklamy czy też nowe działy tematyczne). Profesjonalne strony internetowe przygotowuje się obecnie w zgodzie ze standardami, określanymi przez walidatory W3C. Obecnie do stworzenia rozbudowanej i atrakcyjnej strony internetowej nie wystarcza jedna osoba i zazwyczaj nad projektem pracuje kilka osób. Każda z nich zajmuje się wydzielonym działem, w którym się specjalizuje. W związku z tym podziałem pracy każdy pracownik jest odpowiedzialny za pewną część tworzonej witryny. Podział zadań pomiędzy pracownikami może być zmienny i zależy od kompetencji, przebytych szkoleń, zainteresowań i umiejętności pracowników. W firmach , które oprócz tworzenia stron oferują także usługi hostingowe, czyli możliwość umieszczenia tworzonej dla klienta strony na własnym serwerze, popularne jest rozróżnienie prac przy serwisie. Dzieli się je na te, których efekt jest wykonywany przez serwer (serwer-side) i przez przeglądarkę użytkownika (client-side).
W3C – inaczej World Wide Web Consortium jest organizacją, która ustanawia standardy pisania i przesyłu stron www. Powstała pierwszego pażdziernika 1994 roku. Założył ją Tim Berners Lee – twórca www, autor pierwszej przeglądarki internetowej i serwera www. World Wide Web Consortium (W3C) zrzesza obecnie ponad czterysta organizacji, agencji rządowych, firm prywatnych, instytucji i uczelni z całego świata. Organizacja publikuje szereg rekomendacji. Nie mają one noty prawnej, która zmusi do ich używania, ale wpływ i dorobek organizacji nakazuje się z nimi liczyć. Najważniejsze zagadnienia, jakimi zajmuje się (bądź zajmował się) World Wide Web Consortium to:
- podstawowe języki znaczników, jakie są używane przy tworzeniu stron www (HTML/XHTML/XForms)
- kaskadowe arkusze stylów (CSS),
- jednolity system zarządzania wyświetlaniem i indeksowaniem elementów stron WWW (w skrócie DOM – Document Obiect Model)
- język znaczników, służący do tworzenia aplikacji XML
- protokół przesyłania stron WWW (HTTP)
- format grafiki wektorowej (SVG – Scalable Vector Graphics)
- język specyfikacji dialogu głosowego człowiek – komputer (Voice XML)
- język, przy pomocy którego będzie można swobodnie operować plikami multimedialnymi i tekstem (SMIL/TIME TEXT Synhronized Multimedia Integration Language )
- WAI - dostępność stron WWW
- PICS - ocena zawartości stron WWW w celu ochrony dzieci z równoczenym brakiem stosowania cenzury
Jak widać W3C zajmuje się wszystkim, co istotne dla współczesnego świata internetu.